کاربرد Unreal time یا زمان غیرواقعی
استفاده از Unreal time یا زمان غیر واقعی در زبان انگلیسی برای بیان شرایط، آرزوها، یا تصوراتی که واقعیت ندارند و ممکن است در زمان حال، گذشته، یا آینده واقعی نباشند، استفاده می‌شود. این ساختار به صورت شرطی استفاده می‌شود و معمولاً با فعل‌های شرطی مانند would , could , should , و might همراه است.
مثال‌ها:
- If I were a bird, I would fly to faraway lands.
اگر من یک پرنده بودم، به سرزمین‌های دور پرواز میکردم.
- She wishes she had studied harder for the exam.
او آرزو دارد که برای امتحان بیشتر مطالعه می‌کرد.
- If he were here, he could help us with the problem.
اگر او اینجا بود، می‌توانست به ما در حل مشکل کمک کند.
- I might have become a doctor if I had studied medicine.
ممکن بود پزشک بشم اگر پزشکی مطالعه میکردم.
- She should have called if she couldn't come.
اگر نمی‌توانست بیاید، باید زنگ می‌زد.
