جملات نسبی غیر ضروری
defining and non defining relative clauses
جملات نسبی غیر ضروری معمولاً برای اضافه کردن اطلاعات اضافی یا توضیحات غیرضروری در مورد موضوعی که قبلاً معرفی شده‌است، استفاده می‌شوند. این نوع از جملات برای ارائه اطلاعات تکمیلی که اهمیت اساسی ندارند، به کار می‌روند.
برای مثال:
- John, who is my neighbor, is a doctor.
جان، که همسایه من است، دکتر است.
در این مثال، جمله نسبتی who is my neighbor توضیحات اضافی در مورد جان ارائه می‌دهد که همسایه من است. این توضیحات به معنی اصلی جمله اضافه می‌شود اما برای تعیین هویت یا موضوع اصلی لازم نیست.
- Paris, which is the capital of France, is a beautiful city.
- پاریس، که پایتخت فرانسه است، شهر زیبایی است.
در این جمله، جمله نسبتی which is the capital of France اطلاعات اضافی در مورد پاریس ارائه می‌دهد که این شهر پایتخت فرانسه است. این توضیحات تکمیلی است و اساساً برای مفهوم اصلی جمله ضروری نیست.
- My sister, who is coming to visit us, loves hiking.
- خواهرم، که به سراغ ما می‌آید، عاشق پیاده‌روی است.
در این مثال، جمله نسبتی who is coming to visit us اطلاعات اضافی در مورد خواهر ارائه می‌دهد که به سراغ ما می‌آید. این توضیحات به مفهوم اصلی جمله اضافه می‌شود اما برای تعیین هویت یا موضوع اصلی لازم نیست.
بنابراین، جملات نسبتی غیر تعریفی برای اضافه کردن اطلاعات تکمیلی یا توضیحات غیرضروری درباره موضوع اصلی جمله استفاده می‌شوند.
